Per Jonsson to ikona Toruńskiego klubu. Pomimo groźnej kontuzji odniesionej wiele lat temu, Szwed nie został zapomniany przez środowisko żużlowe z Grodu Kopernika. Kilkanaście dni temu oficjalnie nazwano jedną z ulic jego imieniem. Jak się okazuje nie wszystkim ta decyzja przypadła do gustu.

Środowisko sprzeciwiające się nadaniu imienia ulicy Pera Jonssona wystosowało oficjalny list. Co ciekawe pod jego treścią podpisało się wiele osób, które w przeszłości były związane z toruńskim klubem. Poniżej prezentujemy treść owego listu:

"Nas, starych działaczy, mechaników i zawodników, wybór ten (powstanie ul. Pera Jonssona, którą odsłonięto w świąteczny poniedziałek - red.) zasmucił i rozczarował.

Był to wybór dokonany przez osoby, które nie znają historii sportu żużlowego w Toruniu. Kto i co to jest "zespół miłośników żużla" o nazwie "Krzyżacy" (chodzi o stowarzyszenie kibiców, które zainicjowało zbiórkę podpisów pod obywatelskim projektem uchwały, by fragment Szosy Bydgoskiej przemianować na ul. Jonssona - red.). O ile wiemy, działają dopiero 2,5 roku.
Na starym stadionie był też zespół miłośników tego sportu, który znał historię toruńskiego żużla. Robili spotkania z młodzieżą oraz różne konkursy z nagrodami z historii żużla. Były również spotkania ze starymi zawodnikami i działaczami.

Uważamy, że wybór nazwy ulicy powinien odbywać się drogą plebiscytu - tak jak wybiera się sportowca czy trenera danego miasta. Kandydat powinien coś zrobić dla Torunia, czymś się zasłużyć.

Mamy pełen szacunek i uznanie dla Pera Jonssona jako zawodnika za jego osiągnięcia. Przykro nam, że spotkała go tragedia kiedy jeździł w naszym zespole. Ścigał się jako zawodowiec - za duże pieniądze. A to, że teraz szkoli w Szwecji młodzież, świadczy tylko przeciwko nam. Przykro, że "cudze chwalimy, a swego nie znamy".

Mamy i mieliśmy dobrych zawodników, którzy umarli lub stracili zdrowie na żużlu. Niektórzy leżą chorzy w łóżkach sparaliżowani, z wylewami, skręconymi kręgami szyjnymi albo są pod opieką społeczną. Reszta nie ma nawet wolnego wstępu na zawody. Tego stowarzyszenie "Krzyżacy" nie wie i nie chce wiedzieć.

Wszyscy byli i są Polakami i toruńczykami. To dla nas żyjących jest przykre i smutne.

Dla pogodzenia wszystkich naszą propozycją była ul. Toruńskich Aniołów lub ul. im Benedykta Rogalskiego (działacz i twórca sportu żużlowego w mieście - red.)."

Autorzy listu w sprawie ul. Jonssona:
Janina Jaśkiewicz - była sekretarz klubu żużlowego w Toruniu od 1970 do 1990 r.
Waldemar Dąbrowski - startował w II ligowej stali, zadebiutował w 1964 r. Reprezentował ją do 1966 r.
Tadeusz Jaworski - w barwach toruńskiego klubu walczył w latach 1959-66. W 1960 r. został mistrzem miasta.
Tadeusz Moryto - mechanik klubowy Stali w latach 1961-74 uznawany w tym czasie za jednego z najlepszych w kraju
Jerzy Wierzchowski - czołowy żużlowiec Torunia z wczesnych lat powojennych i 50. Karierę skończył w 1961 r. Wcześniej z grupą innych zawodników zdobył tytuł pierwszego wicemistrza kraju w tzw. kategorii motocykli „przystosowanych”.