Po trzech tygodniach przerwy powraca rywalizacja o Mistrzostwo Świata. W najbliższą sobotę, w Goeteborgu zostanie rozegrany trzeci z tegorocznych turniejów. Grand Prix Szwecji, bo tak nosi nazwa tych zawodów odbędzie się na słynnym i jakże zasłużonym dla speedwaya Ullevi Stadium. Początek zawodów tradycyjnie o godzinie 19:00.

Trochę historii…
Jeszcze za nim nastała era Grand Prix, Ullevi dziewięciokrotnie gościła najlepszych żużlowców Świata. Pierwszy Finał IMŚ, na tym przepięknym obiekcie odbył się w 1964 roku, zwyciężył wówczas legendarny Nowozelandczyk Barry Briggs. Powtórzył on swój sukces dwa lata później, kiedy najlepsi żużlowcy Świata ponownie zjechali do Goeteborgu. Pałeczkę po Briggsie przejął inny nowozelandzki internacjonał – Ivan Mauger. On także dwukrotnie zwyciężał na Ullevi w 1968 i 1977 roku. W przeszłości na Ullevi zwyciężali także Ole Olsen (1971 r.), Michael Lee (1980 r.) i Erik Gundersen (1984 r.). Jedynym Szwedem, który zdołał „odczarować szwedzkie Wembley” był Anders Michanek, uczynił to w 1974 roku. Ostatni finał jednodniowy rozegrano w 1991 roku. W asyście 25 487 widzów zwyciężył Jan Osvald Pedersen, który w pokonanym polu pozostawił m.in. Hansa Nielsena. Co ciekawe właśnie na Ullevi rozpoczęła się wielka międzynarodowa kariera Tony Rickardssona. Podczas tego pamiętnego finału, Szwed po raz pierwszy stanął na podium IMŚ. Po zawodach w 1991 roku Ullevi przeszło remont, po którym nie znalazło się już miejsce dla speedwaya. Tor żużlowy został zlikwidowany i wydawało się, że ten słynny stadion zamknął już swoje wrota dla najlepszych żużlowców Świata. Dzięki parciu kierownictwa BSI do rozgrywania zawodów Grand Prix na wielkich arenach, przypomniano sobie o Ullevi i w 2002 roku speedway powrócił do Goeteborga. Ten pierwszy turniej szczególnie miło wspomina Leigh Adams. Australijczyk tam, bowiem zwyciężył pierwsze zawody Grand Prix w swojej karierze. Rok później rywalizacja żużlowców została zepchnięta na drugi plan. Wszystko za sprawą fatalnego przygotowania nawierzchni. Po raz drugi w historii musiano przełożyć zawody na inny termin niż wcześniej planowano. W powtórzonym turnieju zwyciężył Ryan Sullivan przed Scottem Nichollsem i Leigh Adamsem. W 2004 roku najlepszym okazał się Hans Andersen. Po tym sezonie Goeteborg znów zniknął z mapy Grand Prix. Kolejny „come back” Ullevi zaliczyła w 2008 roku. Na dziurawej i niebezpieczniej nawierzchni najlepiej radził sobie Fredrik Lindgren, jednak to nie on cieszył się ze zwycięstwa w tych zawodach. W finale fantastyczną szarżą popisał się Rune Holta i to okazał się najlepszy podczas Grand Prix Szwecji 2008. Jak będzie w tym roku?

Faworytami Crump i Jonsson
Po dwóch dotychczas rozegranych turniejach, na pierwszych dwóch miejscach znajdują się Jason Crump i Andreas Jonsson. Klasyfikacja cyklu Grand Prix, wiernie oddaj obecną dyspozycję obydwu zawodników. Zarówno Australijczyk jak i Szwed świetnie poczynali sobie we wtorkowych meczach Elitserien. „Besita powróciła” tak chyba można opisać ostatnie wyczyny Jasona Crumpa. Australijczyk znów jeździ ze wspaniałą skutecznością, odzyskał dawny wigor i chyba na dobre wyszło mu pożegnanie z Elite League. Dowody? Proszę bardzo. W ostatnim meczu Speedway Ekstraligi, w Lesznie „Crumpie” wywalczył „duży” komplet punktów. We wtorek, w pojedynku na szczycie ligi szwedzkiej zdobył 16 punktów i był najskuteczniejszym zawodnikiem w swoim zespole. Andreas Jonsson nieco słabiej spisał się w Speedway Ekstralidze, ale to już można powiedzieć norma. „Aj” od początku sezonu nie może przełamać się na polskich torach i trudno go nazwać liderem z prawdziwego zdarzenia, doskonale wiedzą o tym w Bydgoszczy. Na szczęście dla samego zawodnika to, co nie udaje mu się w Polsce świetnie realizuje w rodzimej Szwecji. Jego Dackarna, co prawda zgubiła w ostatnich meczach dwa oczka, jednak chyba najmniejsze pretensje można mieć do Jonssona. We wtorkowym meczu z Vastervik, Andreas „uratował” dla swojego zespołu cenny remis. Ogółem, w tym spotkaniu wywalczył 14 punktów, przegrywając tylko raz i to nie byle, z Kim bo z samym Tomaszem Gollobem.


                 Jason Crump od początku sezonu imponuje wysoką formą.

Wydaje się, więc, że właśnie między tą dwójką powinna się rozegrać walka o zwycięstwo w tym turnieju. Kto może pokrzyżować plany Crumpa i Jonssona? Jest kilku zawodników, których stać na sukces, jednak na pierwsze miejsce wysuwa się kandydatura wciąż aktualnego Mistrza Świata, Nicki Pedersena. Duńczyk, co prawda ostatnio mówił otwarcie o swoich problemach z motocyklami i tym, że ucieka mu światowa czołówka, jednak trudno sobie wyobrazić żeby nie spróbował powalczyć o zwycięstwo w Goeteborgu. Tym bardziej, iż jeśli marzy o obronie tytułu mistrzowskiego musi wziąć się do pracy. Na chwilę obecną traci, bowiem do Crumpa już 15 punktów, a jak wiadomo z każdym turniejem będzie, co raz ciężej rywalizować z Australijczykiem.  Swoje „trzy grosze” do rywalizacji o czołowe lokaty dołażą zapewne powracający do wysokiej dyspozycji Hans Andersen oraz rutyniarze Greg Hancock i Leigh Adams.

„Czarny koń” tradycją na Ullevi?
Do ciekawych wniosków można dojść patrząc na listę dotychczasowych zwycięzców zawodów w Goeteborgu. Otóż, żaden(!) z czwórki triumfatorów tego turnieju nie stanął na podium klasyfikacji generalnej cyklu na koniec danego sezonu. Najbliżej był zwycięzca z 2002 roku, czyli Leigh Adams. Ostatecznie, Australijczyk uplasował się na czwartym miejscu w klasyfikacji cyklu. Można, więc powiedzieć, iż jeśli gdziekolwiek ma zwyciężyć zawodnik z poza czołówki Grand Prix to właśnie Goeteborg jest do tego świetnym miejscem. Kto mógłby pójść w ślady Andersena, Sullivana czy Holty? Groźny może być Fredrik Lindgren, który w ubiegłym roku „fruwała” wręcz na torze Ullevi. Z dobrej strony będzie się chciał pokazać powracający do grona najlepszych żużlowców Świata Antonio Lindback . Nie można też wykluczyć powtórki z Pragi, czyli zwycięstwa najmłodszego w całej stawce Emila Sayfutdinova. Pewnym utrudnieniem dla Rosjanina może być jednak uraz kolana, który ostatnio, co raz bardziej daje mu się we znaki.

Czy Polacy przerwą złą passę?
Goeteborg to nie jest najszczęśliwsze miasto dla polskich żużlowców – nie licząc „wybryku” Rune Holty z ubiegłego roku. Trudno jednak uznać zwycięstwo tego zawodnika za polski sukces.  Dość powiedzieć, iż w ciągu czterech turniejów, jakie rozegrano na Ullevi żaden z naszych zawodników nie stanął na podium, ba nawet nie wszedł do wielkiego finału. Najwyższe miejsce wywalczył, przed rokiem Tomek Gollob. Zawodnik eSpeedway Team był szósty, choć trzeba przyznać, iż były to dla niego wybitnie pechowe zawody. Celem Tomka, na te zawody jest minimum udział w półfinale. Po słabym starcie na inaugurację w Pradze, Gollob „obudził się” w Lesznie i był blisko zwycięstwa na Stadionie im. Alfreda Smoczyka. Chcąc powtórzyć brązowy medal z ubiegłego sezonu, Tomek musi dobrze pojechać w Goeteborgu. Ostatnie starty nie napawają, co prawda optymizmem, jednak wyniki z wtorkowej Elitserein (Gollob wywalczył 11 punktów) mogą być pewnym światełkiem w tunelu. Co z resztą naszych zawodników? Dla Sebastiana Ułamka i Grzegorza Walaska będzie to pierwszy kontakt ze sztuczną nawierzchnią od kilku lat. Czy poradzą sobie na tym specyficznym torze? Na pewno nie będzie łatwo jednak obydwoje są już na tyle doświadczonymi zawodnikami, iż przy odrobinie szczęścia mogą awansować do półfinałów. Czwarty z naszych reprezentantów to wspomniany już wcześniej Rune Holta. W ubiegłym sezonie „Polski Norweg” zaskoczył wszystkich zwyciężając turniej w Goeteborgu. Bardzo trudno będzie mu jednak powtórzyć ten sukces. W tym roku Rune nie prezentuje się już tak dobrze jak w poprzednim. Kłopoty z motocyklami i własną dyspozycją przekładają się na słabsze wyniki w lidzie polskiej, szwedzkiej i w … cyklu Grand Prix.


        W ubiegłym sezonie Tomasz Gollob zajął szóste miejsce w Goeteborgu.

Wszystkie analizy i prognozy zostaną zweryfikowane już w sobotni wieczór. Oby tylko nie było powtórki z 2003 roku. Ponoć, organizatorzy zadbali jednak o to, aby nawierzchnia była przygotowana należycie. Sam tor jest ułożony już od dwóch tygodni i czeka tylko na przyjazd najlepszych żużlowców Świata. Miejmy nadzieję, że znów powróci czar wielkich finałów, jakie w przeszłości rozgrywano na tym przepięknym obiekcie.

Lista satartowa:
1 C.Harris (11) GBR
2 G.Hancock (4) USA
3 J.Crump (2) AUS
4 E.Sayfutdinov (15) RUS
5 S.Ulamek (14) POL
6 L.Adams (6) AUS
7 S.Nicholls (9) GBR
8 K.Bjerre (12) DNK
9 A.Lindback (16) SWE
10 A.Jonsson (7) SWE
11 T.Gollob (3) POL
12 N.Pedersen (1) DNK
13 R.Holta (8) POL
14 H.Andersen (5) DNK
15 F.Lindgren (10) SWE
16 G.Walasek (13) POL

Rezerwowi:
17 R.Kling (17) SWE
18 T.Jonasson (18) SWE

Bieg po biegu:
1. C.Harris (11) G.Hancock (4) J.Crump (2) E.Sayfutdinov (15)
2. S.Ulamek (14) S.Nicholls (9) L.Adams (6) K.Bjerre (12)
3. A.Jonsson (7) T.Gollob (3) A.Lindback (16) N.Pedersen (1)
4. F.Lindgren (10) H.Andersen (5) G.Walasek (13) R.Holta (8)
5. R.Holta (8) C.Harris (11) S.Ulamek (14) A.Lindback (16)
6. H.Andersen (5) A.Jonsson (7) G.Hancock (4) L.Adams (6)
7. T.Gollob (3) F.Lindgren (10) S.Nicholls (9) J.Crump (2)
8. E.Sayfutdinov (15) K.Bjerre (12) N.Pedersen (1) G.Walasek (13)
9. L.Adams (6) G.Walasek (13) C.Harris (11) T.Gollob (3)
10. N.Pedersen (1) S.Ulamek (14) F.Lindgren (10) G.Hancock (4)
11. K.Bjerre (12) A.Lindback (16) J.Crump (2) H.Andersen (5)
12. R.Holta (8) E.Sayfutdinov (15) A.Jonsson (7) S.Nicholls (9)
13. S.Nicholls (9) N.Pedersen (1) H.Andersen (5) C.Harris (11)
14. G.Hancock (4) R.Holta (8) K.Bjerre (12) T.Gollob (3)
15. G.Walasek (13) J.Crump (2) A.Jonsson (7) S.Ulamek (14)
16. A.Lindback (16) L.Adams (6) E.Sayfutdinov (15) F.Lindgren (10)
17. C.Harris (11) K.Bjerre (12) F.Lindgren (10) A.Jonsson (7)
18. A.Lindback (16) G.Hancock (4) S.Nicholls (9) G.Walasek (13)
19. J.Crump (2) N.Pedersen (1) R.Holta (8) L.Adams (6)
20. S.Ulamek (14) H.Andersen (5) T.Gollob (3) E.Sayfutdinov (15)

Aktualna Klasyfikacja GRAND PRIX