Leigh Adams, jeżdżąca legenda czarnego sportu. Człowiek, który urodził się po to, aby jeździć na żużlu. Wieczny gentleman. Australijczyk będzie zawodnikiem z numerem 1, który swym udziałem zaszczyci 60. Memoriał Alfreda Smoczyka.

Leigh Scott Adams urodził się 28. kwietnia 1971 roku w Mildurze. Jako jedyny zagraniczny zawodnik już 14 lat pozostaje wierny jednemu Klubowi żużlowemu w Polsce – Unii Leszno. Swoją przygodę z leszczyńskim klubem rozpoczął w 1996 roku. Leigh jest profesjonalistą w każdym calu, przez wszystkie lata wspiera nasza drużynę doskonałą jazdą na wysokim poziomie. Od kilku lat jest zawodnikiem ze ścisłej światowej czołówki, uczestnikiem wielu Turniejów o Mistrzostwo Świata jak również turniejów z cyklu Grand Prix, w których również prezentuje logotyp Miasta Leszna. Jego miłe usposobienie i przyjazny charakter spowodowały, że pokochały go tysiące kibiców „leszczyńskich byków” i nie wyobrażają sobie Unii Leszno bez naszego kangura. Jako doświadczony żużlowiec, zawsze perfekcyjnie przygotowany do zawodów, służy pomocą i dobrą radą młodszym i mniej doświadczonym kolegom z drużyny oraz adeptom szkółki żużlowej Unii Leszno. Walnie przyczynił się do jej rozwoju m.in. poprzez przekazywanie silników oraz części do motorów żużlowych. Jako kapitan drużyny w ciężkich chwilach potrafi pocieszyć i dać nadzieję na lepszy wynik. Jest głównym filarem leszczyńskiego żużla, jego wola walki i wytrwałość sprawiły, że po 18 latach złoty medal Drużynowych Mistrzostw Polski powrócił do Leszna. Leigh zbliża się do końca swojej kariery. Osiągnął bardzo dużo w sporcie żużlowym. Jest nie tylko doskonałym żużlowcem, ale również wspaniałym człowiekiem. W Lesznie na zawsze pozostanie mile widzianym gościem. Za te i wiele innych osiągnięć 30. października 2007 roku Australijczyk otrzymał Honorowe Obywatelstwo Leszna, jako pierwszy żużlowiec w historii tego miasta.

Adams przyszedł na Świat w Mildurze, małym australijskim mieście, słynącym z importu owoców i.. wielkich żużlowców. To właśnie tutaj swe pierwsze kroki na żużlowym owalu prócz Adams stawiał także Phil Crump oraz jego syn Jason. Powiew wielkiego speedwaya przyszedł wraz ze startami w Narodowej Lidze Juniorów w barwach Poole Pirates w 1988 roku, w których sympatyczny kangur zaliczył cztery spotkania. Uznanie w oczach angielskich promotorów Leigh zaskarbił sobie już pierwszym występem w tej lidze, zdobywając sześć punktów, a kończąc rozgrywki z imponującą średnią 9 punktów na mecz. Jego znakomita jazda poparta rekomendacjami legendy australijskiego żużla Neila Streeta zaowocowały pierwszym zawodowym kontraktem Australijczyka w Poole Pirates w 1989 roku. Na występy w lidze młodzian musiał jeszcze poczekać. Na razie głównym jego celem była rywalizacja w Narodowych Mistrzostwach Juniorów u boku takich zawodników jak: Craig Boyce, Alun Rossiter czy Gary Allen.

W 1990 roku Adams postanowił zmienić otoczenia i przeniósł się na trzy sezony do Swindon Robins. Nie bez powodu wybrał ten klub. Jego głównym marzeniem i celem była rywalizacja z najlepszymi w Elite League, a włodarze Rudzików nie ukrywali, że Scotty będzie ich podstawowym juniorem. Za kwotę 20,000 funtów Leigh po raz pierwszy w karierze zmienił klubowe barwy. W debiucie, 24. marca 1990 roku, w przeciwieństwie do wielu wielkich mistrzów, nie zakończył zawodów z zerowym dorobkiem punktowym, ale w sześciu startach zgromadził osiem oczek i dwa bonusy, co było wynikiem godnym podziwu. Od tego momentu jego kariera zaczynała nabierać rozpędu.

Pierwszym sygnałem do tego było zwycięstwo w Indywidualnych Mistrzostwach Australii w 1992 roku. Mający zaledwie dwadzieściajeden lat chłopiec z Mildury pokonał wielu o wiele bardziej rekomendowanych przeciwników i mógł w domu powiesić swój pierwszy złoty medal seniorskiej imprezy. Jak się okazało, był to pierwszy z dziewięciu jak do tej pory krążków z najcenniejszego kruszcu, które udało się wywalczyć Adamsowi w przeciągu 14 lat. Nie wypada zapomnieć o złotym medalu Indywidualnych Mistrzostw Świata Juniorów, który stał się własnością Leigh po zwycięskim biegu dodatkowym z Markiem Loramem. Miało to miejsce 23. sierpnia w niemieckim Pfaffenhofen.

Niestety w 1992 roku Swindon Robins pożegnało się z elitą i spadła do niższej klasy rozgrywkowej. Leigh po raz drugi w karierze zmienił klub. Tym razem wybór padł na Arene-Essex, w której, podobnie jak w Swindon Australijczyk spędził trzy kolejne sezony. Po epizodzie z Hackney Londyn w 1996 roku, Adams powrócił do Swindon w 1997 roku, aby stać się jej pierwszoliniowym zawodnikiem, uzyskując średnią 9.96 na mecz. W 1999 roku Kangur na dwa lata przeprowadził się do King's Lynn, skąd wyemigrował w 2001 roku Oxfrod Cheetahs, będąc niezaprzeczalnym liderem Gepardów. Po rocznym evencie w Poole, Adams związał się ponownie ze Swindon Robins w 2004 roku. Barwy tego klubu reprezentuje do dziś.

Przez wiele lat mówiło się, że Adams to typowy ligowiec, zawodnik, który w lidze dzielił i rządził niepodzielnie, ale w cyklu Grand Prix, nie mógł osiągnąć większych sukcesów. Żużlowiec z kraju misiów koala zadebiutował w cyklu 18 maja 1996 roku podczas Grand Prix Polski we Wrocławiu, zajmując w nim odległą piętnastą pozycję. Co dziwiło wielu. Po raz pierwszy do wielkiego finału Adams wszedł w wieku dwudziestuośmiu lat, w trakcie Grand Prix Szwecji w Linkoping, ostatecznie zajął w nim ostatnią pozycję i całe zawody zakończył poza podium. Na jedną z najwspanialszych chwil w życiu, czyli triumfalne wejście na pudło Turnieju, udało mu się dostać po zawodach w Vojens 28. lipca 2001. Leigh był już wtedy uznaną firmą na całym Świecie, zawodnikiem, który prowadził do zwycięstw wszystkie swoje kluby, w których startował, zdobywał dla nich niebotyczne ilości punktów, ale na pudło zasłużył dopiero w wieku trzydziestu lat. 

Przełom nastąpił wraz z pierwszym zwycięstwem w zawodach, podczas Wielkiej Nagrody Skandynawii w Szwedzkim Goteborgu, gdzie Australijczyk nie dał szans rywalom i po raz pierwszy w karierze mógł cieszyć się smakiem triumfu w najbardziej prestiżowym turnieju żużlowym na Globie. Kolejne zwycięstwa nadeszły wraz z kolejnymi sezonami. W 2003 zwyciężył w Krsko na Słowenii, w 2004 znów w Szwecji, tym razem w Sztokholmie. W 2005 roku wiecznie czwarty w Grand Prix Leigh Adams (zajął to miejsce w sezonach 2002, 2003 i 2004), zdobył upragniony medal Indywidualnych Mistrzostw Świata- brązowy. W sezonie 2007 Adams wygrał już trzy turnieje (Eskilstuna, Malilla i Daugavpils) i był jedynym, który mógł jak równym z równym rywalizować z dominatorem żużlowych torów, Duńczykiem Nicki Pedersenem. 

Srebrny medal i apetyt na więcej, tak po zakończeniu mistrzowskiej karuzeli powiedział Adams, zapytany o wywalczone przez niego miejsce w Mistrzostwach. Niestety, Rok później mimo triumfów na torze stadionu im. Alfreda Smoczka podczas pierwszego, historycznego Speedway Grand Prix Europy rozgrywanego w Lesznie oraz w Malilli, ostatecznie Australijczyk nie obronił pozycji sprzed roku i zajął szóstą lokatę w cyklu Mistrzostw Świata. 

Adams jest również bardzo utytułowanym zawodnikiem, jeżeli chodzi o rozgrywki Drużynowych Mistrzostw i Drużynowego Pucharu Świata, który zastąpił DPŚ w 2001 roku. Scotty w tej imprezie może poszczycić się imponującym dorobkiem trzech złotych, jednego srebrnego i dwóch brązowych medali. Do każdego z tych krążków walnie się przyczynił a od 2006 roku jest kapitanem reprezentacji Down Under.

W polskiej lidze Australijczyk reprezentował barwy trzech klubów: Motoru Lublin w 1992 roku, kiedy to będąc zmiennikiem Wielkiego Hansa Nielsena, miał niewiele okazji do startów w lidze, Sparty Wrocław, z którą w 1993 roku zdobył złoty medal Drużynowych Mistrzostw Polski i od 1996 roku Unii Leszno.

To właśnie Leszno zadomowiło się na dobre w sercu Adamsa, który mimo licznych, o wiele bardziej korzystnych finansowo ofert, z o wiele bogatszych klubów, nigdy nie opuścił leszczyńskiego klubu. Adams wielokrotnie ratował klub przez porażką, kompromitacją, czy też degradacją do najniższej klasy rozgrywkowej, nie jednokrotnie zdobywał połowę punktów drużyny i nigdy nie skarżył się na brak sukcesów wielkopolskiej Unii. Kiedyś Leigh zapytany o to, co w Polsce kocha najbardziej odrzekł: Piwo Lech i Leszno, to chyba mówi samo za siebie, jak silnym uczuciem związany jest z leszczyńskim klubem.

Obecny sezon będzie piętnastym w karierze Australijczyka w najlepszym Wielkopolskim klubie żużlowym. Po sezonie 2010 Adams zakończy swoją wielką karierę zawodniczą.